zdziałać

zdziałać
zdziałać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. dk VIIIa, zdziałaćam, zdziałaća, zdziałaćają, zdziałaćany {{/stl_8}}{{stl_7}}'dokonać czegoś w jakiejś dziedzinie, osiągnąć coś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zdziałał wiele na polu popularyzacji osiągnięć naukowych. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • zdziałać — dk I, zdziałaćam, zdziałaćasz, zdziałaćają, zdziałaćaj, zdziałaćał, zdziałaćany książk. «osiągnąć coś przez działanie» Wiele zdziałał dla rozwoju nauki. Niewiele można było zdziałać …   Słownik języka polskiego

  • położyć — dk VIb, położyćżę, położyćżysz, położyćłóż, położyćżył, położyćżony 1. «umieścić coś na czymś, zwykle poziomo, na płask; kładąc oprzeć coś na czymś» Położyć chleb na stole. Położyć dłonie na klawiszach. Położyć rękę na sercu, palec na ustach.… …   Słownik języka polskiego

  • próbować — ndk IV, próbowaćbuję, próbowaćbujesz, próbowaćbuj, próbowaćował, próbowaćowany 1. «jeść lub pić coś w celu zbadania smaku; kosztować, smakować» Próbować potraw, sera, zupy, wina. 2. «sprawdzać wartość, jakość, stan czegoś, poddawać coś próbie;… …   Słownik języka polskiego

  • uczynić — dk VIa, uczynićnię, uczynićnisz, uczyń, uczynićnił, uczynićniony książk. «wykonać, zrobić, zdziałać coś, dokonać czegoś; popełnić, sprawić, wyrządzić coś» Uczynić ruch ręką. Uczynić wiele dobrego. Uczynić szkodę. Uczynić komuś krzywdę. Uczynić… …   Słownik języka polskiego

  • ustawić — dk VIa, ustawićwię, ustawićwisz, ustaw, ustawićwił, ustawićwiony ustawiać ndk I, ustawićam, ustawićasz, ustawićają, ustawićaj, ustawićał, ustawićany 1. «stawiając umieścić na czymś jakiś przedmiot w określonej pozycji; rzadziej: postawić kogoś w… …   Słownik języka polskiego

  • zapewne — 1. «z dużą dozą prawdopodobieństwa; prawdopodobnie, chyba, pewnie; być może» Domyślasz się zapewne, o co chodzi. Zapewne jutro będzie pogoda. Wrócę zapewne wieczorem. 2. «oczywiście, niewątpliwie, z pewnością (z wyrażonym w zdaniu podrzędnym lub… …   Słownik języka polskiego

  • zrobić — dk VIa, zrobićbię, zrobićbisz, zrób, zrobićbił, zrobićbiony 1. «wykonać, wytworzyć, wyprodukować coś; przyrządzić, sporządzić coś» Zrobić sweter na drutach. Zrobić komuś obuwie. Zrobić szafę, półki. Zrobić model czegoś. Reżyser zrobił dobry film …   Słownik języka polskiego

  • próbować [spróbować] sił [szczęścia] — {{/stl 13}}{{stl 33}} starać się zdziałać coś w jakiejś dziedzinie, wypróbowywać swoje możliwości :{{/stl 33}}{{stl 10}}Spróbować szczęścia w loterii. Próbować sił w wielu zawodach, konkurencjach. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”